Υπάρχει ο ρεαλισμός των αναγκών, υπάρχουν και οι ψευδαισθήσεις των εντυπώσεων. Κάποτε οι άνθρωποι πίστευαν (και είναι πολλά τα τεκμήρια γι’ αυτή την πίστη) ότι ο ρεαλισμός των αναγκών είναι το μεδούλι της κοινωνικής δυναμικής. Η επάρκεια της τροφής, το ρούχο της ένδυσης, η στέγη, το γιατροπόρεμα, ήταν απαιτήσεις…
Ούτε η εκατόμβη θυμάτων φρικώδους θανάτου, στο Μάτι, ούτε οποιαδήποτε άλλη ανθρωποθυσία οποιασδήποτε έκτασης και σπαραγμού, μπορεί να μεταβάλει, έστω και στο ελάχιστο, τις προδιαγραφές απανθρωπίας που συντηρούν το κατ’ ευφημισμόν «κράτος» στην Ελλάδα. Για μια ακόμη φορά, μυριοστή, τα «μέτρα» που πήρε η κυβέρνηση για να αντιμετωπίσει τα…
Από τις δεκάδες τα καρβουνιασμένα κορμιά του φρικωδέστερου, του πιο εφιαλτικού θανάτου, κάποια βρέθηκαν αγκαλιασμένα. Στο Μάτι της Αττικής, στις 23 Ιουλίου του 2018. Οταν η κόλαση σε αγγίζει κατάσαρκα, δεν σου μένει άμυνα καμιά, μόνο ένα σφιχταγκάλιασμα. Είναι ο άρρητος αντίλογος στην αλογία του άδικου, μαρτυρικού θανάτου. Πότε…
Γράφει η Κλαρίσε Λισπέκτορ, μεγάλο όνομα του 20ού αιώνα στην τέχνη του μυθιστορήματος – αντιγράφω από το βιβλίο της «Τα κατά Α.Γ. πάθη» (εκδόσεις Αντίποδες, σε μετάφραση του Μάριου Χατζηπροκοπίου): «Πάντα έδειχνα να προτιμώ την παρωδία, μου ήταν χρήσιμη. Το να μιμούμαι τη ζωή ενδεχομένως μου έδινε σιγουριά, ακριβώς…
Η εικόνα της ελλαδικής κοινωνίας σήμερα είναι διπρόσωπη. Πρόκειται, άραγε, για αινιγματικό σύμπτωμα ή ενδημική νοσηρότητα; Η ανεργία παραμένει ρεαλιστικότατος εφιάλτης τόσο ως στατιστικό μέγεθος όσο και ως διάρκεια. Η γλισχρότητα μισθών και συντάξεων δηλώνει την παρατεινόμενη ανέχεια ενός πτωχευμένου, δέκα χρόνια τώρα, κράτους, γενικευμένη και μονιμοποιημένη τη στέρηση, νομοτελειακό…