Ανατροπές νοο-τροπίας

Από τις αυριανές Εκλογές μοιάζει αδύνατο, λογικά και ρεαλιστικά, να προκύψει ελπίδα. Ο επαρκής (σε νοημοσύνη και νηφαλιότητα) ψηφοφόρος έχει να επιλέξει ανάμεσα σε μια γνωστή κυβερνητική διαχείριση δραματικά αποτυχημένη, και σε ένα παντελώς άπειρο κυβερνητικού έργου συνονθύλευμα ιδεολογικών ακροτήτων. Στα τελευταία δυόμισι χρόνια ένα επίσης συμπίλημα ακροτήτων (αχαλίνωτου αμοραλισμού…

Ψυχαναγκασμοί πανικού και μωρίας

Στο πολιτικό αλφαβητάρι της ελληνικότητας που μάς άφησε κληρονομιά, ατίμητη και αγνοημένη, ο Οδυσσέας Ελύτης («Τα Δημόσια και τα Ιδιωτικά», Ικαρος 1990), αποτυπώνει και το βασανιστικό δίλημμα όσων πολιτών ομοφρονούν (ακόμα) με τον ποιητή και θα βρεθούν μπροστά στην κάλπη την ερχόμενη Κυριακή: «Δεν τολμάς να τραβήξεις μιαν από τις…

Πόσο ανίκανοι, πόσο αφερέγγυοι

Αυτή τη φορά η προεκλογική περίοδος είναι βραχύτατη, δεν υπάρχει χρόνος για να μελετηθεί μεθοδικά η χάραξη εκλογικής στρατηγικής των κομμάτων. Βέβαια, και όταν υπάρχει χρόνος, η στρατηγική είναι μάλλον είδος άγνωστο στον ελλαδικό πολιτικό βίο, προεκλογικά την αναπληρώνουν «επί χρήμασι» οι επαγγελματίες του εντυπωσιασμού. Τα κόμματα πουλάνε μόνο εντυπώσεις…

Πυξίδα προσανατολισμού της ψήφου

Ηταν εκ των πραγμάτων αδύνατο να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τη Βουλή που βρισκόταν στον τρίτο χρόνο της θητείας της. Αδύνατο, γιατί το πολίτευμα στη χώρα μας είναι κομματοκρατία: οι θεσμοί υπηρετούν τα κόμματα – δεν είναι δημοκρατία: δεν υπηρετούν την κοινωνία οι θεσμοί. Για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας…

O χρόνος και η ελευθερία

Τ​​ελευταία Kυριακή του δέκατου τέταρτου χρόνου της τρίτης μετά Xριστόν χιλιετίας. Kαι όπως όρισε με ρεαλισμό ο Aριστοτέλης, «γερνάνε όλα με τον χρόνο, δεν φέρνει νιάτα ούτε ομορφιά ο χρόνος, είναι μόνο αίτιος φθοράς». Tα νιάτα ελπίζουν, οι ώριμοι μελαγχολούν σε κάθε συμβατική μέτρηση του χρόνου. Oχι οπωσδήποτε επειδή…