Μεταρρυθμίσεις: η «ώρα της κρίσεως»

Η προκατάληψη και η επίταση της προκατάληψης, ο φανατισμός, δεν χαλιναγωγούνται. Ούτε από την υψηλή ευφυΐα, τη μόρφωση, την καλλιέργεια ούτε με την τετράγωνη λογική επιχειρημάτων, τον αυστηρό έλεγχο των συναισθημάτων. Επακολούθημα της προκατάληψης είναι η αδυναμία «διάκρισης», αδυναμία να αναγνωρίσουμε σε αυτόν (ή σε αυτό) που απορρίπτουμε και κάποια…

Η αριστεία ως «ρετσινιά»

Γνωρίσαμε κάποτε στην Ελλάδα μιαν άλλη Αριστερά. Ηταν σε χρόνια που η χώρα έβγαινε, και τότε, από καταστροφή, ασύγκριτα φρικωδέστερη από τη σημερινή. Τότε όμως πρώτο αίτημα της Αριστεράς ήταν, να πάει το 15% του κρατικού προϋπολογισμού στην Παιδεία. Το αίτημα ξεπήδαγε αυθόρμητα από το πλήθος στα συλλαλητήρια, δεν το…

Η γλώσσα των «σημείων»

Πριν από τρεις εβδομάδες, η ελλαδική κοινωνία έδωσε την εντολή διακυβέρνησης της χώρας σε έναν πολιτικό σχηματισμό που, εύλογα, κινούσε τη δυσπιστία των ορθολογικά σκεπτόμενων πολιτών: Δεν είχε εμφανίσει συγκροτημένο κοινωνικό πρόγραμμα, κοινωνικές σκοποθεσίες, ο πολιτικός αυτός σχηματισμός. Μιλούσε μόνο για διαχειριστικές προτάσεις, μυωπικά οικονομίστικες, ωσάν η χώρα να περνούσε…

Δυσεύρετο είναι το σθένος

Η εμπειρία βεβαιώνει ότι τα κόμματα στο ελλαδικό κράτος δεν είχαν ποτέ ώς τώρα ιδεολογικές διαφορές. Χρησιμοποιούσαν πάντοτε εισαγόμενη συνθηματολογία, λεκτικά σχήματα δάνειων ιδεολογημάτων (που είχαν γεννηθεί από άλλες κοινωνίες για τις δικές τους εκεί ανάγκες). Στην Ελλάδα τα κόμματα χρησιμοποιούσαν την ιδεολογική ρητορική μόνο ως πρόσχημα, μόνο με τη…

Χαρά και δόξα του ηγέτη

Είναι επιπόλαιο να επενδύουμε ελπίδες στο καινούργιο, μόνο επειδή είναι καινούργιο. Δεν είναι «γκρίνια» ούτε «απαισιοδοξία» να σώζουμε σε εγρήγορση την κριτική μας σκέψη, συνεχώς. Το αποτέλεσμα των εκλογών της περασμένης Κυριακής βεβαίωσε αυτό που, χρόνια τώρα, πιστοποιεί η κριτική σκέψη: Οτι το πολιτικό μας σύστημα έχει καταρρεύσει. Η ψήφος…