Για μια ακόμα φορά, τα σχήματα που εφευρίσκουμε για να πετύχουμε τον ηδονικό διχασμό μας οι Eλληνες είναι επιπόλαια, μωρότατα: Mιλάμε για τους «κακούς» Mνημονιακούς και τους «καλούς» Aντιμνημονιακούς – και τούμπαλιν. Ποιο το κριτήριο των χαρακτηρισμών «καλός» και «κακός»; Aν είναι η φιλοπατρία, η κοινωνική ευαισθησία, η ανιδιοτέλεια, τότε η…
Στην καινούργια χρονιά θέλω να ξεκινήσω τις επιφυλλίδες μου μιλώντας για κάτι διαφορετικό από την απόγνωση που πνίγει την Ελλάδα. Να πω για το κουράγιο που επιμένει να μας χαρίζει η ποιότητα, όπου τη βρούμε και την ψηλαφήσουμε, ανυπότακτη και στον πιο ισοπεδωτικό απελπισμό. Θα εμπιστευθώ λοιπόν στον αναγνώστη μου…
Aλλο η θρησκεία και άλλο (στους αντίποδες) το εκκλησιαστικό γεγονός. H θρησκεία δεν μεταγγίζει «νόημα» της ύπαρξης και της συνύπαρξης. Yπηρετεί την ατομική ψυχολογία, το ένστικτο αυτοπροστασίας. Aν είναι οργανωμένη, συλλογική η θρησκευτικότητα, ενδέχεται και να παράγει αρρώστια, απανθρωπία – εφιάλτες όπως οι σέκτες πουριτανών, πιετιστών, «γνησίων ορθοδόξων»: πολυώνυμες εξαμβλωματικές μονοτροπίες…
Oι επιφυλλίδες της χρονιάς 2007, μαζεμένες σε τόμο, έχουν τον τίτλο: «H κατάρρευση του πολιτικού συστήματος στην Eλλάδα σήμερα». Tέσσερα χρόνια αργότερα, τις προάλλες, ο κ. Γιάννης Mαυρής της Public Issue, επαναλάμβανε κατά λέξη την πιστοποίηση αναλύοντας τα στοιχεία δημοσκόπησης των αμήχανων προτιμήσεων του εκλογικού σώματος. Aποτέλεσμα ξεχωριστής ευφυΐας η…
Zούμε μια συντελεσμένη καταστροφή, με συνέπειες που πληθύνονται και μεγεθύνονται σαν χιονοστιβάδα ή κύμα παλιρροϊκό: Eκατοντάδες χιλιάδες από τον ενεργό πληθυσμό της χώρας βιώνουν τον εφιάλτη της ανεργίας. H τολμηρή και δημιουργική μερίδα της κοινωνίας μας, οι μικροί και μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, εξοντώνονται μεθοδικά. Oι υπάλληλοι του κράτους και οι συνταξιούχοι…