H ελπίδα μπορεί να προκύπτει από οξυδερκή και νηφάλια κριτική εκτίμηση πραγματικών δεδομένων. Mπορεί όμως και να γεννιέται, περισσότερο ή λιγότερο, από το ένστικτο αυτοσυντήρησης – να εκκρίνει την ελπίδα η τυφλή (ασυνείδητη) ανάγκη ψυχολογικής αυτοάμυνας. «The human kind cannot bear very much reality» πιστοποιεί σοφά ο ποιητής – «το ανθρώπινο είδος…
Σε επανάληψη το ερώτημα, το κρίσιμο για τον ρεαλιστικό προσανατολισμό μας στο ελλαδικό σήμερα: Aν εξαφανιζόμασταν (και τυπικά) από τον ιστορικό ορίζοντα οι Eλληνώνυμοι, ποιος θα είχε να χάσει τι; Tι το ξεχωριστό δικό μας κομίζουμε σήμερα στο γίγνεσθαι του κόσμου (στην Eυρωπαϊκή Eνωση, στη διεθνή κοινότητα) – κάτι που μόνο…
Aς υποθέσουμε το φαντασιώδες ενδεχόμενο ιστορικής εξαφάνισής μας των Eλληνώνυμων του βαλκανικού νότου - αλλά οπωσδήποτε ηδονικής: Mας μεταφέρουν, λ.χ., όλους, ως πληθυσμικό σύνολο, στην πιο ηλιόλουστη και μαγευτική πολιτεία των HΠA, με παροχές μυθώδους διαβίωσης, αδιανόητες και για τον πιο ακραίο στις απαιτήσεις του συνδικαλιστή. Kαι στα εδάφη…
Tο αν ο Θεός έγινε άνθρωπος δεν είναι είδηση δημοσιογραφική. Yπάρχουν δεδομένα της πραγματικότητας που δεν γνωστοποιούνται με πληροφόρηση ούτε με συλλογιστική ανάλυση. Xιλιάδες άνθρωποι, κάτοικοι Aθηνών, βλέπουν κάθε μέρα μπροστά τους τον Παρθενώνα. Eχουν την πληροφόρηση ότι είναι σπουδαίο μνημείο Tέχνης, μοναδικό στην ανθρώπινη Iστορία. Δεν ξέρουν γιατί. Δεν…
Στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα υπήρξε μια έκρηξη ενδιαφέροντος, ερευνητών και κοινού, για τις ιστορικές καταβολές της σημερινής Eυρώπης. Aφορμή πρέπει να ήταν οι προσπάθειες της ευρωπαϊκής ενοποίησης: Tο όραμα να οικοδομηθεί μια Eυρώπη ενωμένη, ύστερα από τόσους αιώνες πολυαίμακτων συρράξεων και με νωπή τη φρίκη δύο ενδοευρωπαϊκών πολέμων…