Περίοδος προεκλογική. Και όσοι αλληλομαχούν για τη νομή της εξουσίας, δεν ενδιαφέρονται να εμφανίσουν έστω και ίχνη πολιτικού προγράμματος, πρόθεση μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών, κάποια, προσχηματική έστω, ανησυχία για κοινωνικά προβλήματα. Μοιάζει αυτονόητο ότι οι εκλογές γίνονται μόνο για να κερδηθεί η εξουσία και η εξουσία κερδίζεται μόνο αν κερδηθούν οι εντυπώσεις.…
Ο τηλεθεατής που θα συμβεί να παρακολουθήσει Δελτίο Ειδήσεων από ελλαδικό κρατικό κανάλι έχει πολλές πιθανότητες να παρασυρθεί σε προβληματισμούς καταθλιπτικούς και αγχώδεις: Εχουν πια «νόημα» (ρεαλιστικό εμπειρικό αντίκρισμα), για τους Ελληνες, λέξεις όπως η «αξιοπρέπεια», η «ντροπή», «ο από παντός αισχρού ηθικός φόβος», όπως επιμένουν να αναμηρυκάζουν τα λεξικά;…
Από τον Αλέξη Τσίπρα και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που η μοίρα (της υπανάπτυξης) μας τους όρισε «μπροστάρηδες», οι πολίτες απαιτούμε να σέβονται τις λέξεις, να μην κακοποιούν τα νοήματα. Να ξέρουν τι σημαίνει «προοδευτικός», αν ο «συντηρητικός» ταυτίζεται οπωσδήποτε με τον «ακροδεξιό», τον «φασίστα». Αν ο «πατριωτισμός» είναι κάτι ασύμπτωτο…
Η προεκλογική περίοδος ξεγυμνώνει, δραματικά και ανέλπιδα, τον εγχώριο ευτελισμό της πολιτικής. Η διαφθορά, η ανικανότητα, ο τυφλός φανατισμός μπορούν να καταγγελθούν και η καταγγελία να αφυπνίσει τους πολίτες (έστω εφήμερα). Ο ευτελισμός της πολιτικής είναι κάτι άλλο: Για να αντιδράει κάποιος με αποτροπιασμό, προϋποτίθεται καλλιέργεια δυσκατόρθωτη στους καιρούς μας.…
Είμαστε οι Ελληνες, περισσότερο από άλλους λαούς, επιρρεπείς σε διχασμούς, φατριασμούς, παθιασμένες αντιμαχίες; Η απώλεια της κοινωνικής συνοχής και ο εμπαθής αλληλοσπαραγμός είναι συνάρτηση της ιδιοσυγκρασίας ή της κατά κεφαλήν καλλιέργειας ενός λαού; Είναι αποτέλεσμα μάλλον οικονομικών συγκυριών ή κυρίως του αμοραλισμού της ηγεσίας του; Θα μπορούσαν να θεωρηθούν οι…